Η Προληπτική Ιατρική έχει για κύριο σκοπό την προφύλαξη του ανθρώπου από τα διάφορα νοσήματα. Στην Προληπτική Ιατρική οφείλεται η μεγαλύτερη επιτυχία της πρωτογενούς πρόληψης, που είναι η καταπολέμηση σοβαρών λοιμωδών νόσων με την χρήση εμβολιασμών. Η γενικευμένη μάλιστα χρήση των εμβολίων έχει οδηγήσει στην πλήρη εξάλειψη σοβαρών νοσημάτων, όπως η ευλογιά.
Η δευτερογενής πρόληψη έχει ως στόχο την πρώιμη διάγνωση νοσημάτων, με την οποία καθίσταται δυνατή η έγκαιρη έναρξη θεραπείας και η καλύτερη έκβαση νοσημάτων, τα οποία δεν έχουν ακόμη εκδηλωθεί κλινικά. Σε επίπεδο δευτερογενούς πρόληψης περιλαμβάνονται εξετάσεις προ-κλινικού ελέγχου, όπως η μαστογραφία, το τεστ κατά Παπανικολάου και η κολονοσκόπηση για την έγκαιρη διάγνωση καρκίνου του μαστού, της μήτρας και του παχέος εντέρου αντίστοιχα. Η τριτογενής πρόληψη τέλος προσπαθεί να μειώσει επιπλοκές και τη σοβαρότητα των συνεπειών μιας πάθησης, να αυξήσει το προσδόκιμο επιβίωσης και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής.
Σήμερα τα νοσήματα του «πολιτισμού» και της «κοινωνίας της αφθονίας» (καρδιαγγειακά, καρκίνος, ατυχήματα, αυτοκτονίες), που αποτελούν την κύρια απειλή για την υγεία έχοντας αντικαταστήσει τα λοιμώδη νοσήματα, μπορούν να μειωθούν σημαντικά με την εφαρμογή προγραμμάτων πρωτογενούς πρόληψης και δευτερογενούς πρόληψης.